V potrubích vodovodních sítí, jimiž protéká voda rychlostí menší než 0,3 m/s, se tvoří usazeniny, jejichž složky se mohou snadno mobilizovat. Hlavním zdrojem těchto usazenin jsou částice vnášené do soustavy spolu s pitnou vodou a uvolňované z produktů koroze, pokud v nechráněných kovových potrubích probíhají korozivní procesy.
Stále častěji volíme nejen efektivní, ale současně i ekonomicky výhodné technologie pro zajištění úpravy a čištění vod. Snaha o alternativní, méně chemické a prostředí zatěžující technologie, opětovné využívání šedých vod či nedostatek kvalitní pitné vody jsou pro budoucnost zcela zásadní a klíčové. Perspektivní a ve své podstatě ekologicky šetrnější jsou technologie využívající nanočástice (nanomateriály apod.), které byly úspěšně aplikovány v mnoha odvětvích průmyslu.
Význam řešení problematiky úniků vody u jednotlivých provozovatelů není závislý pouze na jejich aktuální výši, ale na celkovém posouzení jejich dopadů na problematiku zásobování vodou jak z ekonomického, tak technického a ekologického hlediska. V této souvislosti se často zmiňuje tzv. rentabilita investic vkládaných do odstraňování úniků, kdy je třeba zhodnotit negativní faktory úniků.
Problémy koroze v dálkových přivaděčích i v distribučních systémech pitné vody souvisejí s chemickými, fyzikálně-chemickými a biologickými procesy, probíhajícími v potrubí. Jejich průvodním znakem jsou změny jakosti pitné vody v celé řadě ukazatelů. K nejvýznamnějším patří obsah Fe (tzv. zaželezování vody), pH, konduktivita, zákal, barva, obsah suspendovaných látek, DOC, CHSK, AOC, BDOC a řada mikrobiologických ukazatelů. Charakteristickým znakem korozních procesů je pokles koncentrace rozpuštěného kyslíku ve vodě.
Adsorpční způsoby představují jednu z možných alternativ odstraňování fosforu z vod. Uplatnění přitom nacházejí různé materiály jako např. vysokopecní struska, popílek, aktivovaný bentonit, aktivovaný oxid hlinitý, oxidy železa a další. Uvedené materiály se většinou používají jako náplň filtrů příp. kolon s náplní ve vznosu. Jedním z možných sorbentů je také drcený recyklovaný beton, jehož likvidace a využití má značný národohospodářský význam. Tento příspěvek se věnuje shrnutí doposud známých poznatků o možnosti využití drceného betonu jako sorbentu a výsledkům vlastních pokusů s tímto materiálem různé zrnitosti. K pokusům byly používány standardní roztoky fosforečnanů v destilované a povrchové vodě.